„Pasja według św. Jana” BWV 245 to dzieło uznawane za najważniejszą kompozycję Bacha i jedno z najwybitniejszych osiągnięć muzyki barokowej. To monumentalne oratorium, opisujące drogę Jezusa od pojmania do śmierci na krzyżu, łączy w sobie głęboką duchowość z mistrzowskim kunsztem kompozytorskim Bacha. Kanwę narracyjną dzieła stanowią fragmenty Ewangelii wg św. Jana, rymowana poezja religijna oraz luterańskie chorały wielkopostne. Dramaturgię dzieła buduje złożona narracja: wypowiedzi Chrystusa, św. Piotra, czy Piłata prezentowane są w postaci arii i recytatywów. Z kolei arcykapłani, apostołowie, Żydzi i żołnierze reprezentowani są przez chór w luterańskich chorałach. Wszystkie elementy Pasji przemawiają do kolejnych pokoleń słuchaczy nie tylko dzięki pięknu muzyki, ale przede wszystkim ze względu na uniwersalną opowieść o miłości, zdradzie i stracie.

Chociaż Bachowska Pasja wg św. Jana powstała w roku 1724, jej uniwersalne i aktualne przesłanie, także niekwestionowane piękno opracowania muzycznego sprawia, że kolejne pokolenia muzyków zawodowych i amatorów na całym świecie, we wszystkich centrach muzycznych w Europie, poprzez Azję, Amerykę i Afrykę chcą je wykonywać i chcą mierzyć się z wyzwaniami, jakie stawia przed wykonawcami ta potężna partytura oraz jego dramaturgia.

Patronat honorowy:

logo_mkidn-1logo_ambasada-niemieclogo_warszawa-prezydent

Patronat medialny:

logo_tvp-kultura

Organizatorzy:

logo_uwlogo_ChAUW-m

Wykonawcy

joanna-sojka

Joanna Sojka

sopran

Joanna Sojka, sopran liryczno-koloraturowy. Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie. Studiowała także na Hochschule für Künste Bremen.

Zadebiutowała na scenie jako Belinda w operze „Dydona i Eneasz” Henryka Purcella w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Od tamtej pory brała udział w uznanych produkcjach operowych w Polsce i za granicą wcielając się takie role jak Królowa Nocy w „Czarodziejskim Flecie” W. A. Mozarta w Operze na Zamku w Szczecinie, Euridice w „Orfeo ed Euridice” Ch. W. Glucka w Operze Nova w Bydgoszczy, Nina w „Il giovedi grasso” oraz Serafina w „Il campanello” G. Donizettiego, Belinda w „Dydonie i Eneaszu” H. Purcella, Cleone/Une Ombre Hereuse/Une suivante d'Phebe w „Castor et Pollux” J. Ph. Rameau a także Abra w „Judycie Triumfującej” A. Vivaldiego w Warszawskiej Operze Kameralnej. Ponadto wcielała się w rolę Marzii w „Arminio” J. A. Hasse w Teatrze w Gliwicach, Eurindy w „Moro per amore” A. Stradelli wystawianej w Rzymskim teatrze Palazzo Altemps. Wersje koncertowe przyniosły jej również ważne role, m.in Sifare w „Mitridate re di Ponto” W. A. Mozarta pod batutą Philippe'a Jaroussky'ego na festiwalu Opera Rara, Megacles w „L’Olimpiade” A. Vivaldiego pod batutą Rinalda Alessandriniego w NFM, Celia w „Lucio Silla” W. A. Mozarta w Teatrze Słowackiego w Krakowie, Publia w „Aureliano in Palmira” G. Rossiniego na festiwalu Opera Rara w Pradze, Dreźnie i Krakowie.

Repertuar sopranistki obejmuje zarówno dzieła operowe, jak i oratoryjne, m.in. partie Królowej Nocy, Sifare, Zerliny i Susanny (Mozart), Gildy w „Rigoletto” (Verdi), Aminy w „Lunatyczce” oraz Elviry w „Purytanach” (Bellini), Julii w „Romeo i Julii” (Gounod), Adeli w „Zemście Nietoperza” (Strauss), Zerbinetty w „Ariadnie na Naxos” (Strauss) oraz Morgany w „Alcinie” (Haendel). Wykonuje również oratoria, takie jak „Carmina Burana„”, „Stworzenie świata”, „Pory roku”, „Wielka Msza c-moll”, „Mesjasz” i „Gloria” Poulenca, a także pieśni polskie i zagraniczne. Dzięki elastyczności wokalnej i wyjątkowej barwie głosu artystka odnajduje się także w repertuarze muzyki filmowej.

Artystka koncertuje z wieloma cenionymi orkiestrami i zespołami, w tym z Sinfoniettą Cracovią, Sinfonią Varsovią, Capellą Cracoviensis, Arte dei Suonatori, Oh! Orkiestrą Historyczną, Wrocławską Orkiestrą Barokową, Baroque Collegium 1685, Ensemble Mare Nostrum. Jej występy były częścią prestiżowych festiwali, takich jak Misteria Pashalia, Opera Rara, Actus Humanus a także Tage Alte Musik Regensburg czy Händel-Festspiele Halle. Współpracowała z filharmoniami w Szczecinie, Łodzi, Bydgoszczy, Gdańsku, Koszalinie, Krakowie i w wielu innych miastach. Występowała pod batutą tak wybitnych dyrygentów jak Marc Minkowski, Rinaldo Alessandrini, Joshua Rifkin, Dirk Vermeulen, Dirk Brossé.

Jej dyskografia obejmuje m.in. pieśni Eugeniusza Pankiewicza utwory Wojciecha Kilara, Krzysztofa Pendereckiego a także Josepha Haydna czy Mozarta.

Wokalne umiejętności kształtowała pod okiem Zofii Witkowskiej.

weronika-rabek

Weronika Rabek

alt

Weronika Rabek jest mezzosopranistką urodzoną w Gdańsku. Od roku 2022 jest solistką opery w Magdeburgu i wykonuje tam role takie jak: Carmen G. Bizeta, Romeo w „Capuleti i Montecchi” Belliniego, Olga w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego, Hänsel w operze „Hänsel und Gretel” E. Humperdincka, Cherubin w „Weselu” figara i Annio w „Łaskawości Tytusa” W.A. Mozarta. Mezzosopranistka jest laureatką 2. miejsca na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari (2023), finalistką Bundeswettbewerb Gesang w Berlinie (2022) oraz laureatką nagrody specjalnej na konkursie Pauli Salomon-Lindberg Das Lied w Berlinie (2019). w latach 2019-2022 była członkinią Międzynarodowego Studia Operowego w Staatsoper Hannover. Wykonała tam m.in. partie: Trzeciej Damy w operze „Czarodziejski Flet” W.A. Mozarta, Flory w operze „Turn of the screw” B. Brittena, Mércèdes w operze „Carmen” G. Bizeta oraz brała udział w niemieckim prawykonaniu współczesnej opery „Denis i Katya” P. Venablesa i T. Huffmana. Do jej repertuaru koncertowego należą partie w oratoriach: „Wielka Msza c-moll” (w której zadebiutowała razem z Chórem UW i Sinfonią Varsovia pod batutą Iriny Bogdanovich) i „Requiem” W.A. Mozarta, „Oratorium Bożonarodzeniowe” J.S. Bacha, Belshazzar G.F. Haendla, „Stabat Mater” A. Vivaldiego.

Współpracowała m.in. z orkiestrami: Sinfonia Varsovia, orkiestra kameralna AUKSO, La festa Musicale. Śpiewaczka dobrze odnajduje się w repertuarze pieśniarskim, z którym w Warszawie można ją było usłyszeć podczas koncertu najlepszych absolwentów w Sali Kameralnej Filharmonii Narodowej, podczas Festiwalu Witolda Lutosławskiego „Łańcuch XVI” oraz Festiwalu Trzy-czte-ry: „Konteksty, kontrasty, konfrontacje” w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. Ukończyła studia licencjackie ze śpiewu operowego na Akademii Muzycznej w Gdańsku, studia magisterskie ze specjalizacją w muzyce dawnej w klasie prof. Jadwigi Rappé na UMFC w Warszawie oraz studia magisterskie ze śpiewu operowego w Hochschule für Musik Theater und Medien w Hanowerze w klasie prof. Marka Rzepki.

aleksander-kunach

Aleksander Kunach

tenor

Jest absolwentem Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Knetiga. Naukę kontynuował w Escuela Superior de Musica Reina Sofia w Madrycie pod kierunkiem prof. Toma Krause. Jeszcze podczas studiów zdobył Nagrodę Specjalną na V Międzyuczelnianym Konkursie Pieśni polskiej w Warszawie, rok później został laureatem Konkursu Wokalnego w Dusznikach-Zdroju, w 2006 roku otrzymał Nagrodę w Konkursie Młodych Twórców zorganizowanym przez Fundację Kultury, a w 2009 r. został laureatem III Nagrody oraz Nagrody Specjalnej na IV Międzynarodowym Konkursie Mozartowskim w Pradze. Od 2007 r. współpracuje z Warszawską Operą Kameralną, gdzie trzy lata wcześniej zadebiutował partią Eumete w „Powrocie Ulissesa do ojczyzny” i partią Lucano w „Koronacji Poppei” C. Monteverdiego. Od 2010 r. regularnie gości na deskach Opery Bałtyckiej w Gdańsku, a w 2012 r. nawiązał współpracę z Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku.

W 2015 r. zadebiutował na scenie Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie partią Damazego w „Strasznym dworze” S. Moniuszki. W repertuarze ma Wiele partii operowych, m.in. role: Tamina w „Czarodziejskim Flecie”, Tytusa w „Łaskawości Tytusa”, Ferranda w „Cosi fan Tutte” W.A. Mozarta, hrabiego Almavivy w „Cyruliku Sewilskim”, Don Ramiro w „Kopciuszku” G. Rossiniego, czy Toma Rakewella w „Żywocie rozpustnika” I. Strawińskiego. Koncertuje w kraju i zagranicą. Występował z dyrygentami polskimi takimi jak: Antoni Wit, Jacek Kaspszyk, Michał Klauza, Jerzy Salwarowski, Łukasz Borowicz i dyrygentami zagranicznymi, jak: Paul McCreesh, Paul Goodwin, Benjamin Bayl, Friedrich Haider. Jest obdarzony lirycznym tenorem. Wykonuje repertuar operowy, oratoryjno-kantatowy oraz pieśni.

jakub-borgiel

Jakub Borgiel

bas

Urodzony w 1999 roku bas-baryton, pochodzący z Katowic. W 2023 r. ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie na wydziale wokalno-aktorskim Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie śpiewu solowego dr. hab. Macieja Bartczaka. Obecnie studiuje w Hochschule für Musik w Karlsruhe w klasie prof. Hanno Müller-Brachmanna. Jest stypendystą Mozart Gesellschaft w Dortmundzie z roku 2025.

Jest laureatem: III miejsca na VI Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Krystyny Jamroz (Kielce, 2020 r.), III miejsca na VII Międzyuczelnianym Konkursie Kameralnym dla duetów instrumentalnych i duetów wokalnych (Warszawa, 2021 r.), II miejsca na XXII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Imricha Godina (Vrable, Słowacja, 2021 r.) oraz III miejsca na I Ogólnopolskim Festiwalu i Konkursie Kameralistyki Wokalnej im. Witolda Friemanna (Rzeszów, 2023 r.)

Wykonywał partię Eneasza w operze „Dydona i Eneasz” Henry’ego Purcella (AM Katowice, Teatr Zagłębia); partię Bartłomieja w operze „Verbum Nobile” Stanisława Moniuszki (Opera Śląska, AM Katowice); partię Arcykapłana w koncertowym wykonaniu opery „Hagith” Karola Szymanowskiego w ramach 17. Festiwalu Muzyki Polskiej w Krakowie; partię Toantesa w filmowej realizacji opery „Issipile” Antonio Bioniego (wyprodukowanej przez Operę na Zamku w Szczecinie); partię Polifema w operze „Acis i Galatea” Georga Friedricha Haendla (AM Katowice); oraz kilka partii basowych w operze „The Fairy Queen” Henry’ego Purcella w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego (Opera Rara Kraków 2025)

Brał udział w nagraniu płyty z pieśniami Ignacego Jana Paderewskiego zatytułowanej „W hołdzie mistrzowi tonów” zrealizowanej oraz wydanej przez wytwórnię fonograficzną DUX.

Koncertował w charakterze solisty z orkiestrami symfonicznymi Filharmonii Śląskiej, Filharmonii Sudeckiej, Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Filharmonii Podkarpackiej oraz Filharmonii Zabrzańskiej. Współpracował również z Capellą Cracoviensis i Śląską Orkiestrą Kameralną.

Był jednym z członków programu „Opera Młodych” prowadzonego przez maestro Mariusza Kwietnia w Operze Wrocławskiej w 2022 roku.

pawel-michalczuk

Paweł Michalczuk

bas

Swoją edukację muzyczną rozpoczął od gry na fortepianie w PSM w Tarnobrzegu. Jest absolwentem studiów wokalno-aktorskich Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie prof. Leszka Skrli oraz studiów II stopnia na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w klasie dr. hab. Roberta Gierlacha.

Pierwsze doświadczenia wokalne zdobywał w Polskim Narodowym Chórze Młodzieżowym, z którym koncertował w Polsce i za granicą, a już w trakcie studiów, scenicznego doświadczenia nabierał w Operze Bałtyckiej.

W 2016 r. został częścią Chorakademie Lübeck, z którą to koncertował po Europie i Azji.

W kwietniu 2019 r. rozpoczęła się jego stała współpraca z Polską Operą Królewską, w której w ciągu 6 sezonów zadebiutował w ponad 15 pierwszoplanowych rolach repertuaru Haendlowskiego, Mozartowskiego i Rossiniowskiego. Nieobce są mu również role z oper Pergolesiego, Scarlattiego, Brittena czy Zygmunta Krauzego.

sinfonia-varsovia

Sinfonia Varsovia

Sinfonia Varsovia jest ambasadorką polskiej kultury muzycznej od początków swojego istnienia. Orkiestra od 40 lat stale gości na zagranicznych i krajowych estradach. Jej zagraniczne podróże to tysiące spotkań z dyrygentami, kompozytorami, solistami, wreszcie – publicznością.

Zespół kontynuuje tradycję założonej w 1972 Polskiej Orkiestry Kameralnej Jerzego Maksymiuka, z której wyłonił się w wyniku powiększenia jej składu. Impulsem do tego był przyjazd w 1984 legendarnego skrzypka Yehudiego Menuhina, który niebawem objął funkcję pierwszego gościnnego dyrygenta na zaproszenie dyrektorów Franciszka Wybrańczyka i Waldemara Dąbrowskiego. „Praca z żadną inną orkiestrą nie dała mi tyle satysfakcji, co moja praca, w charakterze solisty i dyrygenta, z orkiestrą Sinfonia Varsovia” – wypowiadał się w wywiadach.

Na przestrzeni lat Sinfonia Varsovia zagrała ponad 4 000 koncertów, występując w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata pod batutą takich dyrygentów, jak Claudio Abbado, Emmanuel Krivine, Witold Lutosławski, Lorin Maazel, Jerzy Maksymiuk i Krzysztof Penderecki (który w latach 1997–2020 był dyrektorem muzycznym, a następnie artystycznym tego zespołu), oraz u boku takich solistów, jak Piotr Anderszewski, Martha Argerich, Alfred Brendel, Gidon Kremer, Nikolai Lugansky, Anne-Sophie Mutter, Maria João Pires i Mścisław Rostropowicz.

Sinfonia Varsovia nagrała ponad 300 płyt, m.in. dla wytwórni Decca, Deutsche Grammophon, Naxos, Sony i Warner. Zarejestrowany repertuar obejmuje dzieła od XVIII wieku po współczesność. Szczególne miejsce w programie koncertów orkiestry zajmuje muzyka polskich twórców, ma ona na swoim koncie liczne prawykonania dzieł kompozytorów takich, jak Henryk Mikołaj Górecki, Paweł Mykietyn i Krzysztof Penderecki.

Sinfonia Varsovia zainicjowała konkurs na projekt architektoniczny centrum muzyki z największą salą koncertową w Polsce. Inwestycja jest realizowana dzięki wsparciu finansowemu m.st. Warszawy.

Od 2004 r. obowiązki dyrektora sprawuje Janusz Marynowski.

chauw

Chór Akademicki Uniwersytetu Warszawskiego

Chór Akademicki Uniwersytetu Warszawskiego powstał w 1921 roku. Zespół od początku istnienia skupia studentów i absolwentów Uniwersytetu Warszawskiego oraz innych warszawskich uczelni wyższych.

W repertuarze Chóru znaleźć można muzykę a cappella różnych epok, od renesansu po utwory współczesne: klasyczne, folklorystyczne oraz rozrywkowe, jak również wielkie formy wokalno-instrumentalne. Dorobek obejmuje takie dzieła jak „IX Symfonia” Ludwika van Beethovena, „Wielka Msza h-moll” Jana Sebastiana Bacha, „Requiem” G. Verdiego,„Carmina Burana” Carla Orffa, oratorium„Eliasz” Feliksa Mendelssohna, a także arcydzieło muzyki chóralnej a cappella – „Całonocne czuwanie” Sergiusza Rachmaninowa.

Działalność chóru to zarówno projekty własne jak i współpraca z innymi instytucjami w Polsce i za granicą. Zespół bierze udział w wielu festiwalach chóralnych i angażuje się w ciekawe przedsięwzięcia. Wśród nich warto wymienić występ na ceremonii otwarcia EURO 2012 na Stadionie Narodowym, galę rozdania nagród Teraz Polska czy otwarcie drugiej linii warszawskiego metra. Zespół nagrał muzykę do filmu animowanego „Świteź”, uczestniczył w kampaniach społecznych oraz licznych wydarzeniach charytatywnych i happeningach artystycznych.

Wysoki poziom Chóru został wielokrotnie doceniony przez jurorów konkursów w kraju: Grand Prix i Rubinowa Lutnia turnieju „Legnica Cantat” w 2011 r., Grand Prix festiwalu im. F. Nowowiejskiego w Barczewie w 2019 r., Złote Dyplomy Festiwalu Grand Prix Polskiej Chóralistyki w 2019 r., a także festiwali w Toruniu, Grójcu i Bielsko-Białej w 2023 r. Chór nagradzano także za granicą: nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Chóralnym w Niszu, Serbia, 2012, Brązowy Medal na 10. Międzynarodowym Festiwalu Chóralnym w Busan, Korea Południowa, 2014, Grand Prix i komplet nagród festiwalu w Pardubicach w 2018 r., Grand Prix festiwalu „Singing World” w Petersburgu w 2019 r.) W 2006 r. zespół został laureatem nagrody Fryderyka jako wykonawca „Dies Irae” Mariana Borkowskiego oraz wydał płytę „Baird, Łukaszewski, Błażewicz, Borowski”.

W 2023 r. Chór został nagrodzony przez Ministra Kultury Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Zespół często koncertuje za granicą – w ostatnich latach odwiedził m.in. Hiszpanię, Węgry, Czarnogórę, Francję, Portugalię, Litwę, Łotwę, Estonię, Chorwację, Serbię, Grecję, Koreę Południową, Włochy, Gruzję, Czechy, Rosję, Niemcy, Serbię i Macedonię.

irina-bogdanovich

Irina Bogdanovich

dyrygent

Irina Bogdanovich jest dyrygentem i dyrektorem artystycznym Chóru Akademickiego UW od 2002 roku.

Pochodzi z Rosji, gdzie ukończyła z wyróżnieniem wydziały dyrygentury chóralnej na Uniwersytecie Pedagogiczno-Muzycznym oraz również z wyróżnieniem wydział pianistyki Konserwatorium im. M. Musorgskiego w Jekaterynburgu. W ramach działalności artystycznej otrzymała nagrody: dla Wyróżniającego się Dyrygenta podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Prawosławnej „Hajnowskie Dni Muzyki” (2005); statuetkę najlepszego dyrygenta na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Chóralnej im. H.M. Góreckiego w Rybniku (2006 r.); Fryderyk za przygotowanie chóru w kategorii Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej za album „Baird, Łukaszewski, Błażewicz, Borkowski” (2006 r.) oraz Nagrody dla Najlepszego Dyrygenta na Festiwalach: „Legnica Cantat 42” (2011), IFAS w Padubicach (2018 r.), Festiwal im. F. Nowowiejskiego w Barczewie (2019), „The Singing World” w Petersburgu (2019) i „Gaude Cantem” w Bielsku-Białej (2023 r.).

Z powodzeniem pracuje z orkiestrami; dyrygowała takimi zespołami jak: Sinfonia Varsovia, Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej, Orkiestra Filharmonii Wrocławskiej, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Królewska Orkiestra Symfoniczna, Chopin Academia Orchestra, Nova Orkiestra Kameralna, Orkiestra Filharmonii Bałtyckiej, Orkiestra Sinfonia Iuventus.

Prowadzi różnorodną działalność artystyczną. Zajmuje się edukacją muzyczną dzieci, prowadząc Dziecięce Ogrody Muzyczne. Komponuje muzykę filmową – m.in. do filmu „Świteź” w reż. K. Polaka, który zdobył ponad 20 nagród na międzynarodowych festiwalach, a w Londynie otrzymał nagrodę za najlepszą muzykę. Irina Bogdanovich jest również autorką poematu muzycznego Łąka do słów B. Leśmiana. Zrealizowała widowisko filmowo-muzyczne „Aleksander Newski” ze zrekonstruowaną przez siebie muzyką S. Prokofiewa. Pod jej dyrekcją zespół zaśpiewał arcydzieła muzyki wokalno-instrumentalnej, m.in. „Mszę h-moll” J. S. Bacha, „Wielką Mszę c-moll” W. A. Mozarta, „Requiem” G. Verdiego.

Od 2008 r. jest członkiem Polskiej Akademii Fonograficznej. W 2019 r. została odznaczona Odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej.”

Tekst utworu